چرا باید به سبک فرزندپروری توجه کنیم؟
والدین به عنوان اولین مربیان کودک در رفتار آن ها نقش بسیار محوری داشته و هرگونه اهمال در آن عواقب وخیمی را می تواند به بار آورد. امروزه همه ما می دانیم که داشتن خانواده منسجم و روابط صمیمی با والدین می تواند بسیاری از مشکلات و آسیب های روانی اجتماعی را کاهش دهد.
با این حال باید بدانیم که برای هدایت فرزندان در راستای رشد اجتماعی تنها عشق و علاقه والدین حائز اهمیت نیست بلکه مقداری کنترل منطقی نیز باید وجود داشته باشد. چرا که هدف نهایی پرورش فرزندان خودگردانی آن ها در مسیر رشد اجتماعی است.
برخی از والدین فرزندان خود را به بهانه ها ی مختلف رها می کنند و گاها این نوع رفتار خود را با مهربان بودن و عشق ورزیدین به فرزندان توجیه می نمایند. برخی از والدین نیز مدام در حال کنترل فرزندانشان هستند و می خواهند از این طریق آن ها را توانمند بار بیاورند. این ها همگی باورهای فرزندپروری غلط هستند.
سبک فرزندپروری هر پدر یا مادری براساس دو معیار عمده شکل می گیرد:
(1) محبت
(2) کنترل.
والدین با استفاده از مولفه کنترل، بر اعمال و رفتار فرزندانشان نظارت می کنند و با قوانین و ضوابط مختلف رفتار آنها را در چارچوب مد نظر خود شکل می دهند. از طرف دیگر سبک فرزندپروری پدر یا مادرها واجد معیار دیگری به نام محبت است که شامل زمان و انرژی است که برای رسیدگی به خواسته های فرزندان خود می گذارند و میزان گرما و صمیمیتی که در تعامل با آنها دارند.
پرسشنامه به بررسی نوع سبک فرزند پروری والدین می پردازد که در این پرسشنامه سه سبک اصلی فرزند پروری مورد سنجش قرار می گیرد که عبارتند از :
سبک فرزندپروری مستبدانه
در این سبک والدین قوانین سفت و سختی برای کودکان گذاشته و انتظارات غیرواقعی از آن ها دارند.
سبک فرزندپروری سهل گیرانه
در این سبک والدین کنترل کم و سهل گیری زیادی را در روابط با کودک خود دارند.
سبک فرزندپروری مقتدارنه
در این سبک درخواست های والدین از فرزندان روشن و منطقی است.
این پرسشنامه دارای 30 سوال است که به صورت 5 درجه ای از کاملا موافقم تا کاملا مخالفم تنظیم شده است.
در زیر به برخی از سوالات آن اشاره می شود:
– والدین باید به بچه های خود اجازه دهند تا هر آن چه را که می خواهند، انجام دهند
– والدین باید به بچه ها اجازه دهند تا خودشان در کارها تصمیم گیرنده باشند.
-بچه ها را باید آزاد گذاشت تا خودشان تجربه کنند.
-هرگاه والدین تصمیمی برای بچه ها بگیرند، باید دلایل آن را به آن ها بگویند.
